επιμητιώ

ἐπιμητιῶ, -άω (Α)

σκέφτομαι, συλλογίζομαι πώς να κάνω κάτι.

[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + μητιώ «στοχάζομαι» (< μήτις «σώφρων σκέψη, σχέδιο»)].